Onlangs mochten we bij Ju’dderhoes een bijzonder stel workaway-gasten ontvangen: mama en papa (Japans & Frans) en een elf maanden oude ontdekkingsreiziger in kruipfase. Wij hadden nog nooit eerder een gezin gehost. En vanaf het eerste moment werd duidelijk dat ons huis daar niet helemaal op voorbereid was.
Babyproof? Ehh… bijna! Ons huis heeft veel charmes, maar een babyproof paradijs is het niet. Open stopcontacten, een hond die álles van dichtbij wil inspecteren en een vloer die perfect is voor kleine handjes om verloren kruimels te vinden of houtvezelisolatiemateriaal – kortom, een speeltuin met uitdagingen! Gelukkig bleek de kleine een natuurtalent in het ontwijken van gevaar, terwijl de ouders met een bewonderenswaardige kalmte het avontuur aangingen. Wij renden er achteraan met geïmproviseerde barricades en een hoop ‘Oh wacht even, dat is moet misschien iets hoger!’.
Michelin-waardig eten in onze keuken De Japanse moeder, stil en bescheiden in haar doen en laten, bleek een ware keuken-samurai. Ach, ze was dan ook chef geweest in een restaurant in Japan … en houthakker trouwens ook. Ze toverde ze de heerlijkste gerechten op tafel. Binnen no-time rook Ju’dderhoes naar een mix van sojasaus, vegetarische dashi en pure culinaire magie. Heerlijk!
Het eerste raam in de houtskeletbouw – en een timmerman met turbo-stand. Ooit een timmerman meegemaakt met de energie van drie espresso’s op een lege maag? Wij hadden een missie: ons eerste raam plaatsen in de isolatiewand. Terwijl wij nog voorzichtig nadachten over ‘hoe pakken we dit aan?’, had onze workaway-gast al een zaag in de ene hand en een meetlint in de andere. Binnen no-time stond hij op een ladder, hamerend, zaagzwepend en glimlachend. Wij probeerden hem bij te benen en leerden onderweg nieuwe Japanse woorden – in Japan reageren ze niet op Stop, maar wel op Stop-pu.
Het resultaat? Een prachtig geplaatst raam en een huis dat letterlijk en figuurlijk wat meer ademruimte kreeg.
Dus, arigato (dank je) lieve gasten – jullie zijn altijd welkom
